Wiosna to dobry moment na rozpoczęcie przygody z jogą. Jeśli już mieliście z nią styczność wiecie, czego można się spodziewać. Jeśli jednak dopiero chcecie zacząć ją praktykować, bądź wrócić po przerwie, warto zapoznać się z jej rodzajami i wybrać ten najbardziej odpowiedni dla siebie i swoich potrzeb. Joga ma wiele szkół i technik – wszystkie one jednak zmierzają do tego samego – pracy z duszą i ciałem, oczyszczenia ze stresu i pobudzenia energii życiowej.
Joga Sivananda
Idealna dla osób dopiero rozpoczynających swoją przygodę z praktyką. Jej twórca – Swami Sivananda – z wykształcenia lekarz, opracował sekwencję 90-minutowych ćwiczeń odpowiednich praktycznie dla każdego, bez względu na stopień zaawansowania. Sekwencja powtarzalnych asan relaksuje i odpręża.
Joga Ashtanga
Nieco bardziej wymagający rodzaj jogi, wzmacniający ciało, obwarowany sporymi rygorami – praktykę wykonuje się sześć razy w tygodniu. Obowiązuje sekwencyjność: za każdym razem wykonujemy te same asany, na których pozostajemy przez pięć oddechów. Ashtanga joga zwraca uwagę na pracę oddechu z ruchem ciała.
Joga Kundalini
Najbardziej uduchowiona wersja jogi, w której oprócz ćwiczeń także medytuje się, śpiewa mantry oraz praktykuje pracę z oddechem. Wszystko po to, by pobudzić ośrodek Kundalini w dole kręgosłupa i powstałą energię skierować w górę, ku kolejnym czakrom, w celu osiągnięcia wyższego stanu świadomości. Oprócz aspektu duchowego, ten rodzaj jogi wzmacnia organizm oraz go oczyszcza.
Joga Iyengar
Praktyka skierowana na pracę z różnymi przyrządami – klockami, wałkami, krzesłami, drabinkami i linami. Wymaga sporej sprawności fizycznej, pięknie kształtuje postawę i pełni funkcję rehabilitacyjną. Wzmacnia ciało, a także je dotlenia.
Jak co dzień wsiadam do samochodu i ruszam do roboty. Normalnie, muzyka – klasyczna bo mnie wycisza, krótkie wiadomości i blok reklamowy. A tam takie ogłoszenie
W zasadzie powinienem dokończyć rozpoczętą w poprzednim numerze opowieść o Azji, gdzie po przygodach w Malezji, na wyspie Langkawi i w Wietnamie, w Sajgonie, poleciałem do Tajlandii, ale pomyślałem sobie, że raz, co za dużo to niezdrowo, dwa, sam Bangkok to za mało, żeby napisać fajnie o tym kraju.
Stoję w korku od półtorej godziny, bo ktoś w warszawskim ratuszu, w środku tygodnia i to w godzinach szczytu wpuścił do Śródmieścia kolarzy.
Urzeczeni niezwykłością tego kraju postanowiliśmy opisać to, co przez kilka dni udało nam się tu zobaczyć, czego posmakować i czym nacieszyć oczy
– Po wojnie Teatr Żydowski mieścił się w zdewastowanym po pożarze budynku przy ulicy Królewskiej, gdzie dzisiaj stoi hotel Victoria. Mieszkałam w garderobie. To była właściwie drewniana szopa.
Sztuka jako odtrutka na rzeczywistość. Sztuka jako lustro, bo kto inny pokaże dosadniej? I wreszcie sztuka jako wyraz kontestacji.
